Ο μαγικός μου κόσμος βρίσκεται στο σχολείο μου, στο κέντρο ξένων γλωσσών που με πολλή αγάπη και σεβασμό έχω δημιουργήσει για τους μαθητές μου.
Εδώ βιώνω θαύματα. Βλέπω παιδιά να ανθίζουν, να γίνονται ο ωραίος εαυτός τους, να ανακαλύπτουν το δυναμικό τους, τα χαρίσματα τους, να πετυχαίνουν τους στόχους τους, να γίνονται αυτόνομα στο διάβασμα τους ανακαλύπτοντας τρόπους μάθησης που ταιριάζουν στα δικά τους δεδομένα και τρόπους απορρόφησης της γνώσης.
Και ολοκληρώνοντας τη φοίτηση τους στο σχολείο μου έχοντας αποκτήσει το ανώτερο πτυχίο στη γλώσσα που διδάσκονται, ώριμοι έφηβοι πια, έχουν όλες τις ικανότητες , τις τεχνικές και τα προσόντα για να διεκδικήσουν τους επόμενους στόχους τους.
«Δηλαδή; Πώς γίνονται όλα αυτά; Εσύ ξένες γλώσσες διδάσκεις…»
Αυτό που λίγοι συνειδητοποιούν είναι ότι κάθε παιδί που έρχεται σε ένα σχολείο ξένων γλωσσών για να ξεκινήσει στην ηλικία των 5,6, ή 7 χρονών, θα φύγει από το σχολείο αυτό στα 15 ή 16 του. Δηλαδή θα περάσει όλα τα στάδια μετάβασης του από τη νηπιακή ηλικία στη μέση εφηβεία του.
Χρόνια απαιτητικά γεμάτα προκλήσεις, ανασφάλειες, μεγάλες αλλαγές και ανατροπές. Και ο πρώτος κοντινός τους ενήλικας που νοιώθουν οικειότητα εκτός από το γονιό τους, είναι ο καθηγητής τους στο ‘φροντιστήριο’.
Η προσωπικότητα αυτού του ανθρώπου, ο χαρακτήρας του, οι βαθιές γνώσεις του σε όλα αυτά τα θέματα, θα παίξουν σημαντικό ρόλο στη στήριξη ή στον αποπροσανατολισμό του παιδιού.
Γιατί « Στα παιδιά δε δίνεις αυτό που ξέρεις. Δίνεις αυτό που είσαι.» Κι αν δεν είσαι, οφείλεις να γίνεις για να είσαι άξιος να βρίσκεσαι δίπλα τους.
Σας μίλησα για μαγεία και θα μοιραστώ μαζί σας τα μαγικά φίλτρα που χρησιμοποιώ για να δημιουργούνται τα θαύματα.
- Θα αρχίσω πρώτα από τη Maria Montessori, την εκπληκτική αυτή μεγάλη Δασκάλα, που είχε πει ότι πρέπει να ενθαρρύνουμε το μαθητή να μαθαίνει μόνος του. Να του δημιουργούμε τις συνθήκες και το ιδανικό περιβάλλον γεμάτο αισθητηριακά ερεθίσματα, ενώ ο δάσκαλος πρέπει να έχει δευτερεύοντα αλλά πολύ σημαντικό ρόλο: να παρατηρεί με άγρυπνο μάτι το μαθητή και να τον αφήνει να καθοδηγείται από τη φύση του, μιας και το κίνητρο υπάρχει στον άνθρωπο από τη γέννηση του.
«Let the student take the lead!» Δε φαντάζεστε τι εσωτερική κινητοποίηση δημιουργεί αυτό σε κάθε μαθητή! Βλέπουμε μαθητές όλων των ηλικιών, ακόμα κι εκείνους που ποτέ δεν έχουν δείξει ενδιαφέρον για κάτι, να μπαίνουν στη δράση, να παίρνουν πρωτοβουλία, να αναλαμβάνουν την προσωπική τους ευθύνη,να αποκτούν κριτική γνώση, να αναζητούν τρόπους αποκωδικοποίησης της γνώσης και να μεταμορφώνονται σε χαρούμενες μελισσούλες με εκπληκτικά αποτελέσματα στην πρόοδο τους. Τους δε μηχανισμούς γνώσης που αναπτύσσουν από τα πρώτα επίπεδα κι όλας, τους εφαρμόζουν και στη βασική τους εκπαίδευση στο Δημόσιο σχολείο!
- Η μελέτη των εργασιών που αναθέτουμε, γίνεται σε ειδική ώρα στο σχολείο μου, με όλους τους μαθητές μαζί και με τη δική μου εποπτεία και βοήθεια, καθώς και των καθηγητών τους. Το μεγάλο κέρδος για τους μαθητές είναι ότι εργάζονται συγκεντρωμένοι, μαθαίνουν να αναζητούν στα βιβλία τους τις πληροφορίες που χρειάζονται και έχουν εξειδικευμένη βοήθεια από τους καθηγητές τους.
Τα λάθη τα επεξεργαζόμαστε επί τόπου. Πρώτα τα ελέγχει ο μαθητής και ανατρέχοντας στα βιβλία του προσπαθεί να εντοπίσει πού και γιατί είναι λάθος και κατόπιν το συζητάμε και το επεξηγούμε. Μαθαίνουν έτσι ότι τα λάθη είναι πολύτιμη ένδειξη ότι κάτι δεν έχουμε κατανοήσει σε βάθος και είναι μία σπουδαία ευκαιρία να συμπληρώσουμε κάποιο κενό στη γνώση. Μία σημαντική διαφορετική οπτική για την αυτό-αξιολόγηση τους, την αυτοπεποίθηση τους και τη ζωή τους γενικότερα.
Και για όλη την οικογένεια είναι ένα δώρο αυτό, γιατί τους αποδεσμεύει και τους επιτρέπει να απολαμβάνουν ποιοτικό χρόνο, να χαίρονται ο ένας τον άλλον και να κάνουν κοινά πράγματα.
- Ένα άλλο μεγάλο κέρδος που έχει η μελέτη για τα παιδιά στο χώρο του σχολείου, είναι η επικοινωνία, η ομαδικότητα, η αλληλοβοήθεια, το μοίρασμα γνώσης, η άδολη προσφορά τους ενός προς το άλλο. Δημιουργούν δεσμούς φιλίας με παιδιά διαφόρων ηλικιών και μαθαίνουν ότι όλοι είμαστε χρήσιμοι ο ένας στον άλλον. Αποκτούν έτσι ικανότητες που θα εφαρμόσουν σε όλες τους τις συναναστροφές και σε όποιο επαγγελματικό χώρο κι αν βρεθούν αργότερα στη ζωή τους.
- Μαθαίνουν την ξένη γλώσσα και παράλληλα καλλιεργούν σεβασμό, μοίρασμα και προσφορά χωρίς ανταλλάγματα. Πόσες φορές δεν έχουν εφεύρει εκπληκτικούς τρόπους να μαθαίνουν λεξιλόγιο ή γραμματική! Πόσες φορές δεν έχει συμβεί ένα γραμματικό φαινόμενο να το εξηγήσουν με τον πιο απλό τρόπο, με μια εικόνα, με ένα σκίτσο, ή να ξεκινήσουν από μία εικόνα και να κάνουν σύνδεση με ένα γραμματικό φαινόμενο!
- Ακόμα ένα σημαντικότατο κέρδος για τους μαθητές μας που διδάσκονται να είναι αυτόνομοι στη διαδικασία μάθησης τους, είναι η ανάπτυξη της ικανότητας αυτορρύθμισης. Ψυχολόγοι όπως ο Zimmermann και ο Vygotski έχουν μιλήσει για τη σπουδαιότητα της ικανότητας να μπορεί ο μαθητής να έχει τον έλεγχο της μάθησης του, να ξέρει τις τεχνικές που τον βοηθούν και είναι αποτελεσματικές και κυρίως, να είναι σε θέση όταν κάτι δεν είναι αποτελεσματικό να το επαναπροσδιορίζει και να το αξιολογεί εκ νέου. Με αυτή την τεχνική το λάθος δεν εκλαμβάνεται ως αποτυχία αλλά ως πηγή επαναπροσδιορισμού και ανασυγκρότησης. Μακριά από ενοχές, από αίσθημα αδυναμίας, από αυτό-ακύρωση της προσωπικότας. Δεν είναι υπέροχο;
- Τελευταίο άφησα ένα ακόμα σημαντικό κομμάτι στην εκπαίδευση των μαθητών μου. Το παιχνίδι! Εκπληκτικό εργαλείο εκμάθησης μιας ξένης γλώσσας και παράλληλα, κάτι που θέλει πολύ μεγάλη επίγνωση από μεριάς εκπαιδευτικού σε ποιο στάδιο της διδασκαλίας θα το χρησιμοποιήσει μέσα στην τάξη, γιατί η θέση του και τα πλούσια οφέλη του προκύπτουν όταν θέλουμε να επιτύχουμε εμπέδωση της γνώσης και εφαρμογή ενός γνωστικού αντικειμένου.
Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια για όλα όσα έχω αναφέρει πιο πάνω, είναι ο εκπαιδευτικός:
- Να έχει βαθιά γνώση του αντικειμένου του,
- να ξέρει πολύ καλά τα χαρακτηριστικά των μαθητών του,
- να έχει συνειδητοποιήσει τη θετική αξιολόγηση του λάθους,
- να έχει ισχυρή θέληση να οδηγήσει τους μαθητές τους στην πρόοδο
- να πιστεύει ότι κάθε ένας μαθητής έχει την ικανότητα να μάθει
- να εμπιστεύεται τις δεξιότητες των μαθητών του
Και κυρίως,
- να έχει τόση αυτογνωσία και επίγνωση του ρόλου του που να μπορεί να μένει ένα βήμα πίσω και να αφήνει την πρώτη θέση για τους μαθητές του.
Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν είναι εύκολο. Χρειάζεται διαρκής αναζήτηση, ενημέρωση, εκπαίδευση, επένδυση προσωπικού χρόνου και οικονομική επένδυση, χρειάζεται αφοσίωση και απέραντη αγάπη για το λειτούργημα αυτό και για το κάθε μαθητή ξεχωριστά. Χρειάζεται να αφουγκράζεσαι τις ανάγκες των μαθητών σου και να έχεις την ικανότητα και το ενδιαφέρον να εντοπίζεις τις ικανότητες τους.
Κυρίως, χρειάζεται να είναι αυτό ο σκοπός της ζωής σου, το κάλεσμα της ψυχής σου.
Μόνο τότε δεν κάνεις εκπτώσεις στην ποιότητα αυτού που προσφέρεις.
Και μόνο τότε μπορείς να βιώνεις θαύματα.
Και για μένα, δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά και ολοκλήρωση από το να φεύγει ένας έφηβος από το σχολείο μου γνωρίζοντας άπταιστα την ξένη γλώσσα, έχοντας παράλληλα αποκτήσει τέτοια εκπληκτικά εφόδια ζωής!
Τότε ξέρω πως η αποστολή μου έχει εκπληρωθεί.
